بررسی رابطۀ بین سبک‌های رهبری مربیان، انسجام گروهی و موفقیت تیمی مطالعۀ موردی: لیگ دستۀ‌‌ اول فوتسال استان مازندران

بررسی رفتار و سبک رهبری مربیان و تأثیر آنها بر رفتار و انگیزش ورزشکاران، در بهبود روابط مربی و ورزشکار و اتخاذ تصمیمات و برنامه‌ریزی بهتر مؤثر است. هدف از این تحقیق بررسی رابطۀ میان سبک‌های رهبری مربی و انسجام گروهی در لیگ دستۀ اول فوتسال استان مازندران است. جامعۀ آماری تحقیق، کلیۀ مربیان و بازیکنان حاضر در لیگ دستۀ اول فوتسال استان مازندران هستند. 228 بازیکن و مربی شاغل در نوزده تیم از رقابت‌های لیگ دستۀ اول فوتسال استان مازندران، پرسشنامۀ مقیاس رهبری در ورزش (LSS) چلادوری و صالح (1980) و پرسشنامۀ انسجام گروهی (GEQ)  کارون، ویدمایر و براولی ( 1985) در زمینۀ اندازه‌گیری میزان انسجام گروهی در تیم‌های ورزشی را پر کردند. نتایج نشان داد که رابطۀ مثبت معناداری بین رفتارهای آموزش و تمرین مربی با انسجام تکلیف وجود دارد. همچنین سبک‌های رهبری دموکراتیک و آمرانه رابطۀ معناداری با انسجام گروهی دارند. مقایسۀ سبک‌های رهبری مربی نشان داد که مربیان بیشتر از سبک رهبری دموکراتیک و کمتر از سبک رهبری آموزش و تمرین استفاده می‌کنند. در مجموع، یافته‌ها رابطۀ معناداری را بین انسجام تیمی و موفقیت تیم و مربیان تیم‌های موفقی که ارائه‌کنندۀ رفتارهای آموزش و تمرین و دموکراتیک بالاتری بوده‌اند، نشان می‌دهد. پیشنهاد می‌شود مربیان سبک رهبری آموزش و تمرین، سبک حمایت اجتماعی و رفتار بازخورد مثبت را در تیم خود بهبود بخشند.